Florianowy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) przest. gw. taki, który odnosi się, należy do Floriana; taki, którego właścicielem, autorem, twórcą jest Florian
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W Florianowym sadzie rosną dorodne jabłonie i grusze oraz stare orzechy.
(1.1) Obok Florianowej chaty stoi przydrożna figura św. Floriana.
(1.1) Florianowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Florianowy ojciec / … • dom / koń / … Florianowy • Florianowa matka / żona / … • chałupa / zagroda / … Florianowa • Florianowe bydło / … • gospodarstwo / pole / … Florianowe • Florianowi bracia / synowie / … • Florianowe córki / siostry / …
synonimy:
(1.1) Floriana (D. lppo rzecz.)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. florystyka ż, florysta mos, flora ż, Flora ż, Florian m, florystka ż
przysł. florystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Florian + -owy[1][2]
uwagi:
(1.1) Przymiotniki utworzone od imienia własnego, odpowiadające na pytania „czyj? czyja? czyje?” i zakończone na „-owy”, a odnoszące się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[3]. Obecnie są to formy o zabarwieniu już nieco archaicznym lub mogące uchodzić za gwarowe[1][2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  2. 2,0 2,1   Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
  3.   Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.