יוגנט

יוגנט (jidysz)

(1.2) יוגנט

transliteracja:

YIVO: yugnt; polska: jugnt

wymowa:

IPA: /ˈjʊgnt/; IPA: [ˈjʊɡŋ̩t]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) młodość, młody wiek

(1.2) młodzież, młodzi ludzie

odmiana:

(1.1-2) lp יוגנט; lm יוגנטן

przykłady:

(1.1) פֿאַר וואָס קאָן ער ניט געניסן פֿון דער זיסער יוגנט, גלײַך מיט אָט די אַלע יונגע מענטשן?‏ → Dlaczego nie może się on cieszyć tą słodką młodością, na równi z tymi oto wszystkimi młodymi ludźmi?

(1.2) איר זײַט נאָך אַ יוגנט, און אײַער מזל קאָן קיינער נישט וויסן.‏ → Jesteście jeszcze młodymi ludźmi i waszego losu nikt znać nie może.

składnia:

kolokacje:

(1.1) אין דער יוגנט → w młodości

(1.2) ביכער פֿאַר דער יוגנט → książki dla młodzieży

synonimy:

(1.2) יונגוואַרג

antonimy:

(1.1) עלטער

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. יונג, יונגאַטש, יונגוואַרג, ייִנגל, ייִנגלינג, ייִנגלשאַפֿט

czas. ייִנגלען זיך

przym. יוגנטלעך, יונג, יונגיטשק, ייִנגליש

przysł. יונגערהייט, ייִנגלווײַז, ייִנגליש

tem. słow. יוגנט־

związki frazeologiczne:

שוין ניט קיין יוגנט → nie pierwszej młodości

etymologia:

śwn. jugent, por. niem. Jugend

uwagi:

źródła: