осередок (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
oseredok
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ośrodek, jądro, główna składowa
(1.2) środek, centrum, miejsce jednakowo odległe od skraju
(1.3) środek, wewnętrzna część czegoś
(1.4) rzad. źródło, zaczątek, to co daje początek
(1.5) rzad. środowisko, otoczenie, sfera
odmiana:
przykłady:
(1.2) Се́ред са́мого осере́дка, над рі́чкою в береговині́ була́ да́вня де́ржа́ва ді́да.[1]W samym środku, nad rzeką na brzegu, znajdowała się dawna posiadłość dziadka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ядро, кістяк, основа, серцевина, стрижень
(1.2) середина, центр
(1.3) середина, серцевина, внутрішність
(1.4) джерело, основа
(1.5) середовище, оточення
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. осередочок m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „держава” w: Словник UA - портал української мови та культури.