Варшава

Варшава (język białoruski)

Варшава (1.1)

transliteracja:

Varšava

wymowa:

warszàwa

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Варша́ва
dopełniacz	Варша́вы
celownik	Варша́ве
biernik	Варша́ву
narzędnik	Варша́вай / Варша́ваю
miejscownik	Варша́ве

przykłady:

(1.1) Варшава гэта сталіца Польшчы. → Warszawa jest stolicą Polski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) сталіца

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. варшавянін m, варшавянка ż

przym. варшаўскі

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Варшава (język bułgarski)

Варшава (1.1)

transliteracja:

Varšava

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

odmiana:

przykłady:

(1.1) Един известен албански писател пристигна във Варшава. → Znany pisarz albański przybył do Warszawy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. варшавянин m, варшавянка ż

przym. варшавски

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Варшава (język czuwaski)

Варшава (1.1)

transliteracja:

wymowa:

IPA: /varˈʃava/

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Варшава (język kazachski)

Варшава (1.1)

transliteracja:

Varşava

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Варшава
possessivus	Варшаваның
celownik	Варшаваға
biernik	Варшаваны
miejscownik	Варшавада
ablatyw	Варшавадан
narzędnik	Варшавамен

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. варшавалық

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Варшава (język kirgiski)

Варшава (1.1)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz kirgiski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Варшава (język macedoński)

Варшава (1.1)

transliteracja:

Varšava

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Warszawa

uwagi:

źródła:

Варшава (język rosyjski)

Варша́ва (1.1)

transliteracja:

Varšava

wymowa:

[vɐrˈʂavə]

podział przy przenoszeniu wyrazu: Вар•ша́•ва

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

(1.2) przen. Warszawa (rząd Polski)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Варша́ва	Варша́вы
dopełniacz	Варша́вы	Варша́в
celownik	Варша́ве	Варша́вам
biernik	Варша́ву	Варша́вы
narzędnik	Варша́вой przest. Варша́вою	Варша́вами
miejscownik	Варша́ве	Варша́вах

przykłady:

(1.1) Я живу́ в Варша́ве. → Mieszkam w Warszawie.

(1.1) По́льская освободи́тельная А́рмия Крайо́ва, герои́чески боро́вшаяся с ги́тлеровскими оккупа́нтами, подняла́ восста́ние в Варша́ве. → Polska wyzwoleńcza Armia Krajowa, która heroicznie walczyła z hitlerowskimi okupantami, wszczęła powstanie w Warszawie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. варшавя́к m, варшавя́нин m

przym. варша́вский

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Варшава (język ukraiński)

Варша́ва (1.1)

transliteracja:

Varšava

wymowa:

Варша́ва zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. Warszawa

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Варша́ва
dopełniacz	Варша́ви
celownik	Варша́ві
biernik	Варша́ву
narzędnik	Варша́вою
miejscownik	на/у Варша́ві
wołacz	Варша́во

przykłady:

(1.1) Я їду ввечері до Варшави. → Jadę wieczorem do Warszawy.

(1.1) У це́нтрі Варша́ви є ву́личка, що но́сить ім'я́ Ві́нні Пуха. → W centrum Warszawy znajduje się uliczka nazwana imieniem Kubusia Puchatka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) столиця

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. варшав'янин m, варшав'янка ż

przym. варшавський

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: