wyzwoleńczy
wyzwoleńczy (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌvɨzvɔˈlɛ̃j̃n͇ʧ̑ɨ], AS: [vyzvolẽĩ ̯ṇčy], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) którego celem jest wyzwolenie kogoś lub czegoś (najczęściej w kontekście wojennym)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wyzwoleńczy wyzwoleńcza wyzwoleńcze wyzwoleńczy wyzwoleńcze dopełniacz wyzwoleńczego wyzwoleńczej wyzwoleńczego wyzwoleńczych celownik wyzwoleńczemu wyzwoleńczej wyzwoleńczemu wyzwoleńczym biernik wyzwoleńczego wyzwoleńczy wyzwoleńczą wyzwoleńcze wyzwoleńczych wyzwoleńcze narzędnik wyzwoleńczym wyzwoleńczą wyzwoleńczym wyzwoleńczymi miejscownik wyzwoleńczym wyzwoleńczej wyzwoleńczym wyzwoleńczych wołacz wyzwoleńczy wyzwoleńcza wyzwoleńcze wyzwoleńczy wyzwoleńcze nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Większość prostych żołnierzy najróżniejszych armii wyzwoleńczych, na których natknąłem się w Afryce lub Ameryce Łacińskiej, miała bardzo niski poziom świadomości politycznej[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyzwoliciel m, wyzwolicielka ż, wyzwoleniec m, wyzwoliny nmos, wyzwalanie n, wyzwolenie n
- czas. wyzwalać ndk., wyzwolić dk.
- przym. wyzwolicielski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) вызваленчы
- francuski: (1.1) libérateur, sauveur
- hiszpański: (1.1) de liberación, libertador
- nowogrecki: (1.1) απελευθερωτικός
- portugalski: (1.1) libertador
- rosyjski: (1.1) освободительный
- źródła:
- ↑ Ryszard Kapuściński, Lapidarium I-III, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.