wyzwoleńczy (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌvɨzvɔˈlɛ̃j̃n͇ʧ̑ɨ], AS[vyzvolĩ ̯ṇčy], zjawiska fonetyczne: nazal.rozs. artyk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) którego celem jest wyzwolenie kogoś lub czegoś (najczęściej w kontekście wojennym)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Większość prostych żołnierzy najróżniejszych armii wyzwoleńczych, na których natknąłem się w Afryce lub Ameryce Łacińskiej, miała bardzo niski poziom świadomości politycznej[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ruch wyzwoleńczy • walka / armia wyzwoleńcza
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyzwoliciel m, wyzwolicielka ż, wyzwoleniec m, wyzwoliny nmos, wyzwalanie n, wyzwolenie n
czas. wyzwalać ndk., wyzwolić dk.
przym. wyzwolicielski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ryszard Kapuściński, Lapidarium I-III, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.