Берлін

Берлін (język białoruski)

Берлін (1.1)

Берлін (1.1)

transliteracja:

Berlìn

wymowa:

bierlìn

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Берлі́н
dopełniacz	Берлі́на
celownik	Берлі́ну
biernik	Берлі́н
narzędnik	Берлі́нам
miejscownik	Берлі́не

przykłady:

(1.1) Сярэднегадавая тэмпература ў Берліне складае прыкладна дзесяць градусаў вышэй нуля. → Średnia roczna temperatura w Berlinie wynosi około dziesięciu stopni powyżej zera.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Заходні Берлін

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. берлінскі

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zapis w taraszkiewicy Бэрлін

źródła:

Берлін (język ukraiński)

Берлін (1.1)

Берлін (1.1)

transliteracja:

Berlìn

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Berlin

odmiana:

przykłady:

(1.1) Берлін став столицею об'єднаної Німеччини. → Berlin został stolicą zjednoczonych Niemiec.

składnia:

kolokacje:

(1.1) бу́ти у Берлі́ні → być w Berlinie • жи́ти у Берлі́ні → żyć w Berlinie • працюва́ти у Берлі́ні → pracować w Berlinie • народи́тися у Берлі́ні → urodzić się w Berlinie • поме́рти у Берлі́ні → umrzeć w Berlinie • осели́тися у Берлі́ні → osiedlić się w Berlinie • ї́хати до Берлі́ну → jechać do Berlina • переї́зд до Берлі́ну → przeprowadzka do Berlina • приї́хати з Берлі́ну → przyjechać z Berlina • бу́ти ро́дом з Берлі́ну → pochodzić z Berlina • бу́ти жи́телем Берлі́ну → być mieszkańcem Berlina • ста́ти жи́телькою Берлі́ну → stać się mieszkanką Berlina • доро́га у Берлі́ні → droga w Berlinie • ву́лиця у Берлі́ні → ulica w Berlinie • пло́ща у Берлі́ні → plac w Berlinie • кварти́ра у Берлі́ні → mieszkanie w Berlinie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) столи́ця, мі́сто

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. берлінець m, берлінка ż

przym. берлінський

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: