zez
zez (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) med. nierównoległe ustawienie gałek ocznych względem siebie, powodujące nieprawidłowe widzenie; zob. też zez w Wikipedii
- (1.2) spojrzenie charakterystyczne dla takiego schorzenia
przyimek
- (2.1) gw. (Poznań) z, ze[potrzebne źródło]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zez zezy dopełniacz zeza zezów celownik zezowi zezom biernik zeza zezy narzędnik zezem zezami miejscownik zezie zezach wołacz zezie zezy
- przykłady:
- (1.1) Osoby z zezem mogą mieć problemy z prowadzeniem pojazdów mechanicznych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mieć zeza • zez zbieżny / rozbieżny
- (1.2) robić / zrobić zeza • patrzeć zezem na + B. (kogoś, coś)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- angielski: (1.1) squint
- białoruski: (1.1) касавокасць ż
- bułgarski: (1.1) кривогледство n
- duński: (1.1) skelen w
- fiński: (1.1) karsastus
- francuski: (1.1) strabisme
- hiszpański: (1.1) estrabismo m, bizquera ż
- litewski: (1.1) žvairumas
- niemiecki: (1.1) Schielen n
- nowogrecki: (1.1) στραβισμός m; (1.2) αλληθώρισμα
- portugalski: (1.1) estrabismo
- rosyjski: (1.1) косоглазие n
- szwedzki: (1.1) skelning w, strabism
- źródła:
- ↑ Hasło „zez” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 1008.
- ↑ Hasło „zez” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1483.