zawadiak (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. osoba skłonna do awanturowania się
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Istny zawadiaka ze stepów Zaporoża, któremu lepiej nie wchodzić w paradę, dorodny syn jakiegoś dziadźki atamana, na wiernej służbie u carycy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zawadiaka, awanturnik, bałaguła, choleryk, furiat, gwałtownik, hałaburda, kogut, piekielnik, zabijaka
antonimy:
(1.1) anioł, flegmatyk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zawadiaka mos, zawadiackość ż, zawadiactwo n
czas. zawadiaczyć ndk.
przym. zawadiacki
przysł. zawadiacko
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *vaditiprzeszkadzać
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zawadiaka
źródła:
  1.   Hasło „zawadiak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Jerzy Krzysztoń, Obłęd, 1980, Narodowy Korpus Języka Polskiego.