zacietrzewić się (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌzat͡ɕɛˈṭʃɛvʲit͡ɕ‿ɕɛ], AS[zaćeṭševʹić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.denazal.zestr. akc.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny

(1.1) gwałtownie, zawzięcie, zapamiętale bronić swoich racji, czasem w gniewie, bez patrzenia na konsekwencje
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Władza powiatowego miasta zacietrzewiła się w dyskusji nad zatrudnieniem inkasentów, zbierających opłatę targową[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaperzyć się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zacietrzewiony
rzecz. cietrzew mzw, zacietrzewienie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. za- + cietrzew + -ić + się[2]
uwagi:
por. zasępić się
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lidia Góralewicz, Terytorialna dyskryminacja, „Gazeta Krakowska”, 28/12/2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Marian Chmielowiec, Czasowniki zwierzęce. Przyczynek do obrazowości języka, „Język Polski” nr 3/1931, s. 88.