wzlatywać (język polski) edytuj

 
myśliwiec wzlatuje (1.1)
wymowa:
IPA[vzlaˈtɨvaʨ̑], AS[vzlatyvać]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wzlecieć)

(1.1) zob. wzlecieć
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.1) W ciągu dnia głuszec przebywa na ziemi w poszukiwaniu żeru, na noc wzlatuje na drzewo i tam pozostaje do świtu[1].
składnia:
(1.1) wzlatywać z + D.
kolokacje:
(1.1) wzlatywać w powietrze • wzlatywać z pokładu / z pasa startowego
synonimy:
antonimy:
(1.1) wzbijać się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lot m, wzlot m, wzlatywanie n, wzlecenie n
czas. wzlecieć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) wyrażenie „wzlatywać w górę” to pleonazm
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wzlecieć
źródła:
  1. Stanisław Godlewski, Vademecum myśliwego, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.