wymowa:
IPA[vɨˈkazaʨ̑], AS[vykazać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wykazywać)

(1.1) przejawić, ukazać, dać wyraz
(1.2) pokazać, przedstawić, udowodnić, unaocznić (coś w alternatywnie do poprzedniego stanu)
(1.3) dowieść, stwierdzić, wykryć

czasownik zwrotny dokonany wykazać się (ndk. wykazywać się)

(2.1) udowodnić w praktyce posiadanie jakiejś cechy
(2.2) przedstawić dokumenty potwierdzające coś, wylegitymować się czymś
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IX
(2.1-2) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) A gdyby tak wykazać trochę życzliwości zamiast ciągłej nieufności i pomówień?
(1.2) Na tym obszarze możesz wykazać ogromną aktywność.
(2.1) Wielu mieszkańców Nowej Fundlandii może wykazać się pochodzeniem indiańskim.[1]
składnia:
(1.1-3) wykazać + B.
(2.1-2) wykazać się + N.
kolokacje:
(1.1) wykazać zainteresowanie / ochotę / inicjatywę
(1.2) wykazać błędy / nieścisłości
(1.3) wykazać istnienie czegoś / podobieństwa / różnice
(2.1) wykazać się wiedzą / zdolnościami / dobrą wolą
(2.2) wykazać się uprawnieniami / dyplomem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wykazanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: