wirtuozerstwo (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzad. najwyższy kunszt w czymś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jest ona koroną sonat skrzypcowych, najwdzięczniejszem tworzywem koncertowego popisu, ale zarazem odstępstwem twórczem w kierunku wirtuozerstwa[1].
składnia:
(1.1) wirtuozerstwo + D. • wirtuozerstwo w + N.
kolokacje:
(1.1) wirtuozerstwem słowa • wirtuozerstwo aktorskietechniczne wirtuozerstwo
synonimy:
(1.1) mistrzostwo, wirtuozeria, wirtuozostwo; przest. wirtuozja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wirtuoz mos, wirtuozeria ż, wirtuozerskość ż, wirtuozja ż, wirtuozka ż, wirtuozostwo n, wirtuozowskość ż, wirtuozyjność ż
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wirtuoz
uwagi:
Zwykle w lp
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wirtuozeria
źródła:
  1. Witold Hulewicz, Przybłęda Boży (wyd. 1927)
  2.   Hasło „wirtuozerstwo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Hasło „wirtuozerstwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.