wezwać na dywanik

wezwać na dywanik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɛzvat͡ɕ ˌna‿dɨˈvãɲik], AS: [vezvać na‿dyvãńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• zestr. akc.• wym. warsz.• akc. pob.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) wezwać podwładnego na rozmowę, zwykle przykrą

odmiana:

(1.1) zob. wezwać, „na dywanik” nieodm.

przykłady:

(1.1) Tymczasem jednak, za nieprzestrzeganie dyscypliny budżetowej dyrektora placówki (…) Zarząd Miejski wezwał na dywanik.

składnia:

(1.1) wezwać + B. (kogoś) + na dywanik

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) pójść na dywanik, wylądować na dywaniku

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) call on to the carpet
• rosyjski: (1.1) вызвать на ковёр

źródła: