wellingtonka
wellingtonka (język polski) edytuj
- wymowa:
- ‹łelingtonka›, IPA: [ˌwɛlʲĩŋkˈtɔ̃ŋka], AS: [u̯elʹĩŋktõŋka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -nk- • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Wellingtonu; kobieta z tego miasta[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wellingtonka wellingtonki dopełniacz wellingtonki wellingtonek celownik wellingtonce wellingtonkom biernik wellingtonkę wellingtonki narzędnik wellingtonką wellingtonkami miejscownik wellingtonce wellingtonkach wołacz wellingtonko wellingtonki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wellington mrz
- forma męska wellingtończyk mos
- przym. wellingtoński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wellingtończyk
- słowacki: (1.1) Wellingtončanka ż
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 32.
