vind
vind (język duński)
edytuj- wymowa:
- Dania: [ˈvenˀ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) wiatr
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1) en vind, vinden, vinde, vindene
- przykłady:
- (1.1) Orkanen ramte også kysten med stærke vinde og meget regn. → Huragan uderzył też na wybrzeżu silnymi wiatrami i obfitym deszczem.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- vindmølle → wiatrak • god vind → pomyślnych wiatrów
- uwagi:
- źródła:
vind (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) owijać
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
vind (język norweski (bokmål))
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wiatr
- odmiana:
- (1.1) en vind, vinden, vinder, vindene
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
vind (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1-2) en vind, vinden, vindar, vindarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) vindenergi • vindruta • vindrutetorkare
- (1.2) vindsrum
- synonimy:
- (1.2) vindsrum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: słownictwo związane z wakacjami w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1279.
vind (język wilamowski)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dźwigarka, dźwigownica
- (1.2) daw. winda
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: