truć głowę (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtruʥ̑ ˈɡwɔvɛ], AS[truʒ́ gu̯ove], zjawiska fonetyczne: denazal.udźw. międzywyr.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) pot. przeszkadzać komuś, ciągle o czymś mówiąc, natrętnie zajmować czyjąś uwagę[1]
odmiana:
(1.1) zob. truć, „głowę” nieodm. (w formach zaprzeczonych - „głowy”)
przykłady:
składnia:
(1.1) truć + (komuś) + głowę
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. zawracać głowę, zawracać gitarę; wulg. truć dupę, zawracać dupę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 492.