sołtys
sołtys (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) adm. organ wykonawczy w sołectwie, przedstawiciel lokalnej społeczności
- (1.2) hist. przedstawiciel feudała stojący na czele wsi lokowanej na prawie niemieckim
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sołtys sołtysi / sołtysowie dopełniacz sołtysa sołtysów celownik sołtysowi sołtysom biernik sołtysa sołtysów narzędnik sołtysem sołtysami miejscownik sołtysie sołtysach wołacz sołtysie sołtysi / sołtysowie depr. M. i W. lm: (te) sołtysy
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sołtyska ż, sołtysowa ż, sołtysówna ż, sołtysostwo n, sołtysówka ż, sołtysowanie n, Sołtysiak m, sołectwo n
- czas. sołtysować ndk., sołtysić ndk.
- przym. sołtysowski, sołtysi, sołtysowy, sołecki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) headman
- czeski: (1.2) šoltys m
- francuski: (1.2) écoutète m
- niemiecki: (1.2) Schultheiß m
- włoski: (1.2) scoltetto m
- źródła:
sołtys (język wilamowski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Wieś
- (1.1) zobacz też: šułc
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 393.