sannhet

sannhet (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) prawda

odmiana:

(1.1) en sannhet, sannheten, sannheter, sannhetene lub ei sannhet, sannheta, sannheter, sannhetene

przykłady:

(1.1) Sannheten er at vi ikke har råd til å kjøpe huset. → Prawda jest taka, że nie stać nas na kupno tego domu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sann

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: