salamancki

salamancki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Salamanką, dotyczący Salamanki, pochodzący z Salamanki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	salamancki		salamancka	salamanckie	salamanccy	salamanckie
dopełniacz	salamanckiego		salamanckiej	salamanckiego	salamanckich
celownik	salamanckiemu		salamanckiej	salamanckiemu	salamanckim
biernik	salamanckiego	salamancki	salamancką	salamanckie	salamanckich	salamanckie
narzędnik	salamanckim		salamancką	salamanckim	salamanckimi
miejscownik	salamanckim		salamanckiej	salamanckim	salamanckich
wołacz	salamancki		salamancka	salamanckie	salamanccy	salamanckie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Był to prawdziwy numer gazety salamanckiej z tego dnia, wydrukowanej w jej drukarni, tyle tylko, iż z jednym wymienionym artykułem, wmontowanym precyzyjnie w odpowiednią, pasującą ku temu kolumnę.

(1.1) Do wybitnych profesorów ze Szkoły Salamanckiej należy również Bartłomiej Medina. Jego komentarz do Sumy św. Tomasza uchodzi za klasyczny i jednocześnie jest wyrazem doktryny wykładanej w Salamance.

(1.1) Dokonał przepastnego przeskoku z wrzawy i zgiełku salamanckich auli do tego zagubionego wśród pól pustkowia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Salamanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Salamancan
• czeski: (1.1) salamanský
• hiszpański: (1.1) salamantino, salamanquino
• portugalski: (1.1) salmantino

źródła: