rozlatywać się (język polski) edytuj

 
samoloty rozlatują się (1.1)
wymowa:
IPA[ˌrɔzlaˈtɨvaʨ̑‿ɕɛ], AS[rozlatyvać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.denazal.zestr. akc.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. rozlecieć się)

(1.1) odlatywać z jakiegoś miejsca w różnych kierunkach, lecąc rozpraszać się[1]
(1.2) pot. o grupie osób lub zwierząt: biegać w różne strony, rozbiegać się[1]
(1.3) rozbryzgiwać się, rozbijać się, rozpadać się na kawałki[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Od domu rozlatywały się gniewne głosy Jagustynki, bieganina i trzaski sprzętów, przewlekanych z izby do izby.[2]
(1.3) Mocniej! — wrzasnął Szarlej, zerkając na rozlatujące się już drzwi.[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) rozpadać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. latać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „rozlatywać się” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Władysław Reymont, Chłopi, 1909, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.