gniewny (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający w sobie gniew lub podatny nań
(1.2) wyrażający gniew
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) gniewna Słowianka potrząsająca szczotką miała w odwodzie watażkę, który śmiał się od ucha do ucha, mu młode zęby lśniły[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozgniewany
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gniew mrz, gniewanie n, gniewność ż, rozgniewanie n, zagniewanie n
czas. gniewać ndk., pogniewać dk., zagniewać dk.
przysł. gniewnie, gniewno
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. gniew + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Obłęd, Jerzy Krzysztoń, 1983 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.