rodzaj męskozwierzęcy
- wymowa:
- IPA: [ˈrɔd͡zaj ˌmɛ̃w̃skɔzvʲjɛˈʒɛ̃nt͡sɨ], AS: [roʒai ̯ mẽũ̯skozvʹi ̯ežẽncy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j ⓘ
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. kategoria morfologiczna rzeczowników (w niektórych językach), odnoszących się do zwierząt, decydująca o ich odmianie oraz o formie części mowy wchodzących z nimi w związki zgody i o formach łączących się z nimi czasowników
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rodzaj męskozwierzęcy rodzaje męskozwierzęce dopełniacz rodzaju męskozwierzęcego rodzajów męskozwierzęcych celownik rodzajowi męskozwierzęcemu rodzajom męskozwierzęcym biernik rodzaj męskozwierzęcy rodzaje męskozwierzęce narzędnik rodzajem męskozwierzęcym rodzajami męskozwierzęcymi miejscownik rodzaju męskozwierzęcym rodzajach męskozwierzęcych wołacz rodzaju męskozwierzęcy rodzaje męskozwierzęce
- przykłady:
- (1.1) Wyrazy „pies”, „krokodyl”, „słoń” mają rodzaj męskozwierzęcy.
- (1.1) Rzeczowniki rodzaju męskozwierzęcego w liczbie pojedynczej mają biernik równy dopełniaczowi, a w liczbie mnogiej biernik równy mianownikowi.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rodzaj męskożywotny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kazachski: (1.1) жануарлық аталық тек
- ukraiński: (1.1) чоловічий рід живий
- źródła: