część mowy
- wymowa:
- IPA: [ˈt͡ʃɛ̃w̃ɕt͡ɕ ˈmɔvɨ], AS: [čẽũ̯ść movy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • wym. warsz. ⓘ
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) gram. kategoria gramatyczna, grupująca wyrazy ze względu na ich sposób odmiany, funkcje w zdaniu lub znaczenie; zob. też część mowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek rządu;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik część mowy części mowy dopełniacz części mowy części mowy celownik części mowy częściom mowy biernik część mowy części mowy narzędnik częścią mowy częściami mowy miejscownik części mowy częściach mowy wołacz części mowy części mowy
- przykłady:
- (1.1) Rzeczowniki i czasowniki należą do części mowy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odmienna / nieodmienna część mowy • imienna część mowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) rzeczownik, czasownik, przymiotnik, przysłówek
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) part of speech
- arabski: (1.1) lm أجزاء الكلام
- baskijski: (1.1) gramatika-kategoria
- białoruski: (1.1) часціна мовы ż
- duński: (1.1) ordklasse w
- francuski: (1.1) partie du discours
- hiszpański: (1.1) categoría gramatical ż
- jidysz: (1.1) וואָרטקלאַס m (wortklas)
- kazachski: (1.1) сөз табы
- koreański: (1.1) 품사
- łaciński: (1.1) pars orationis
- niemiecki: (1.1) Wortart ż
- nowogrecki: (1.1) μέρος του λόγου n
- rosyjski: (1.1) часть речи ż
- szwedzki: (1.1) ordklass w
- ukraiński: (1.1) частина мови ż
- włoski: (1.1) parte del discorso ż
- źródła: