rdza
rdza (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) warstwa na powierzchni metalu lub stopu (zwykle żelaza i stali) złożona z tlenku tego metalu; zob. też rdza w Wikipedii
- (1.2) Puccinia, grzyb powodujący plamy na roślinach
- (1.3) choroba powodowana przez rdzę (1.2)
- odmiana:
- (1.1) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik rdza dopełniacz rdzy celownik rdzy biernik rdzę narzędnik rdzą miejscownik rdzy wołacz rdzo - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rdza rdze dopełniacz rdzy rdzy celownik rdzy rdzom biernik rdzę rdze narzędnik rdzą rdzami miejscownik rdzy rdzach wołacz rdzo rdze
- przykłady:
- (1.1) Wuj Bogusław nie dbał o pamiątkowy miecz i teraz ta rodzinna pamiątka jest cała w rdzy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rdza żre metal
- (1.2) biała rdza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) czas. rdzewieć, zardzewieć, pordzewieć; przym. zardzewiały, rdzawy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rust
- arabski: (1.1) صدأ
- baskijski: (1.1) herdoil; (1.2) herdoil; (1.3) herdoil
- białoruski: (1.1) іржа ż
- chorwacki: (1.1) rđa ż
- czeski: (1.1) rez ż
- duński: (1.1) rust w; (1.3) bladrust w, rust w
- esperanto: (1.1) rusto
- estoński: (1.1) rooste
- francuski: (1.1) rouille ż; (1.2) rouille ż; (1.3) rouille ż
- gruziński: (1.1) ჟანგვა (zhangva)
- hiszpański: (1.1) herrumbre ż; (1.2) roya ż; (1.3) roya ż
- kataloński: (1.1) rovell m
- litewski: (1.1) rūdys m
- luksemburski: (1.1) Rascht m
- łotewski: (1.1) rūsa ż
- niderlandzki: (1.1) roest m
- niemiecki: (1.1) Rost m, Eisenrost m
- norweski (bokmål): (1.1) rust m/ż
- nowogrecki: (1.1) σκουριά ż; (1.3) ερυσίβη ż, σκωρίαση ż
- rosyjski: (1.1) ржавчина ż
- słowacki: (1.1) hrdza ż
- szwedzki: (1.1) rost w
- turecki: (1.1) pas
- ukraiński: (1.1) іржа ż
- węgierski: (1.1) rozsda
- wilamowski: (1.1) ru̇st m
- włoski: (1.1) ruggine ż
- źródła:
