przygnębić (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. przygnębiać)

(1.1) dać przygnębienie, wprowadzić kogoś w zły stan psychiczny; spowodować złe samopoczucie u kogoś

czasownik zwrotny dokonany przygnębić się (ndk. przygnębiać się)

(2.1) wejść w zły stan psychiczny z jakiegoś powodu
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Księdza Juliana przygnębił widok zbombardowanego Wielunia.
(2.1) Jedi wyraźnie przygnębił się przez powracające wspomnienia zostali sprzedani[1].
składnia:
(1.1) przygnębić + B. (kogo) + N. (czym)
(2.1) przygnębić się + N. (czym)
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zdołować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przygnębienie n
czas. przygnębiać ndk.
przym. przygnębiony, przygnębiający
przysł. przygnębiająco
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przy- + gnębić
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przygnębiać
źródła: