beklemmen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[bəˈklɛmən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) przytłaczać, przytłoczyć, przygnębiać, przygnębić
odmiana:
(1.1)[1] beklemmen (beklemmt), beklemmte, beklemmt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beklemmen n, Beklemmnis ż, Beklemmung ż
przym. beklemmend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: klemmenabklemmenbeklemmendahinterklemmeneinklemmenfestklemmenverklemmen
źródła: