przekaźnik (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pʃɛˈkaʑɲik], AS[pšekaźńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie do zamiany sygnału o małej mocy na taki sam sygnał o większej mocy celem przesłania go dalej
(1.2) elektr. urządzenie do zamiany sygnału o pewnych parametrach lub do pomiaru jego niektórych cech na sygnał o innych parametrach do celów automatyki, pomiarów itp.; zob. też przekaźnik w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Koło mojego domu postawiono przekaźnik telefonii komórkowej.
(1.2) Dzięki przekaźnikom można opracowywać skomplikowane obwody automatyki.
składnia:
kolokacje:
(1.2) przekaźnik prądowy/nadprądowy/podprądowy/napięciowy/mocowy/czynnomocowy/biernomocowy/odległościowy/impedancyjny/różnicowy/różnicowoprądowy/…; przekaźnik zwłoczny/bezzwłoczny/szybki/czasowy/zależny; przekaźnik cieplny/cisnieniowy/…; przekaźnik elektromechaniczny/elektromagnetyczny/elektroniczny/cyfrowy/…; przekaźnik nadmiarowy/niedomiarowy; przekaźnik pierwotny/wtórny; przekaźnik gazowo-przepływowy (Buchholtza)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przekaźnikownia ż, przekaz m, przekazywanie n, przekazanie n
czas. przekazywać ndk., przekazać dk.
przym. przekaźnikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: