prześladowca

prześladowca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɛɕlaˈdɔfʦ̑a], AS: [pšeśladofca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która nieustannie sprawia komuś przykrość, robi krzywdę, nęka drugą osobę

(1.2) ktoś, kto nieustannie nagabuje o coś, niepokoi czymś

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prześladowca	prześladowcy
dopełniacz	prześladowcy	prześladowców
celownik	prześladowcy	prześladowcom
biernik	prześladowcę	prześladowców
narzędnik	prześladowcą	prześladowcami
miejscownik	prześladowcy	prześladowcach
wołacz	prześladowco	prześladowcy

przykłady:

(1.1) Prześladowca Janet Jackson otrzymał sądowy zakaz zbliżania się do piosenkarki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dręczyciel, gnębiciel

(1.2) grub. upierdliwiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prześladowanie n, forma żeńska prześladowczyni ż

przym. prześladowczy

czas. prześladować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stalker, pursuer
• francuski: (1.1) poursuivant m
• słowacki: (1.1) prenasledovateľ m

źródła: