prostackość

prostackość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co prostackie; cecha tych, którzy są prostaccy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prostackość	prostackości
dopełniacz	prostackości	prostackości
celownik	prostackości	prostackościom
biernik	prostackość	prostackości
narzędnik	prostackością	prostackościami
miejscownik	prostackości	prostackościach
wołacz	prostackości	prostackości

przykłady:

składnia:

(1.1) prostackość + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prostactwo, przaśność, niewybredność, prymitywność, pospolitość, plebejskość, siermiężność, wulgarność, ordynarność, trywialność, niesmaczność; przest. gminność

antonimy:

(1.1) wyrafinowanie

hiperonimy:

(1.1) niekulturalność

hiponimy:

(1.1) dorobkiewiczostwo

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prostak m, prostactwo n

przym. prostacki

przysł. prostacko, po prostacku

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prostacki + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego.

tłumaczenia:

źródła: