trywialność

trywialność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest trywialne; cecha tych, którzy są trywialni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trywialność	trywialności
dopełniacz	trywialności	trywialności
celownik	trywialności	trywialnościom
biernik	trywialność	trywialności
narzędnik	trywialnością	trywialnościami
miejscownik	trywialności	trywialnościach
wołacz	trywialności	trywialności

przykłady:

składnia:

(1.1) trywialność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trywialny

przysł. trywialnie

rzecz. trywializowanie n

czas. trywializować

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. trywialny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) тривиалност ż

źródła: