prognatyzm

prognatyzm (język polski)

wymowa:

IPA: [prɔˈɡnatɨsm̥], AS: [prognatysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) antrop. med. anat. silne wysunięcie do przodu szczęki (lub szczęk), cecha gatunkowa lub nieprawidłowość anatomiczna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	prognatyzm
dopełniacz	prognatyzmu
celownik	prognatyzmowi
biernik	prognatyzm
narzędnik	prognatyzmem
miejscownik	prognatyzmie
wołacz	prognatyzmie

przykłady:

(1.1) Weronika uważała swój prognatyzm za bardzo wyraźny i szpecący.

składnia:

kolokacje:

(1.1) prognatyzm szczękowy / żuchwowy / twarzowy / zębodołowy, wydatny / silny / wyraźny / słaby prognatyzm

synonimy:

antonimy:

(1.1) mezognatyzm, retrognatyzm

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prognatyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πρό (pro) (przed) + gr. γνάθος (gnáthos) (szczęka)

uwagi:

por. retrognatyzm, mezognatyzm, ortognatyzm

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prognathism
• francuski: (1.1) prognathisme m
• hiszpański: (1.1) prognatismo m
• nowogrecki: (1.1) προγναθισμός m, προγναθία ż

źródła: