podpalenie

podpalenie (język polski)

podpalenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpɔtpaˈlɛ̃ɲɛ], AS: [potpalẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) umyślne podłożenie ognia mające na celu wywołanie pożaru; zob. też podpalenie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podpalenie	podpalenia
dopełniacz	podpalenia	podpaleń
celownik	podpaleniu	podpaleniom
biernik	podpalenie	podpalenia
narzędnik	podpaleniem	podpaleniami
miejscownik	podpaleniu	podpaleniach
wołacz	podpalenie	podpalenia

przykłady:

(1.1) Strażacy stwierdzili, że pożar lasu nie był efektem uderzenia pioruna, lecz celowego podpalenia.

(1.1) Ubezpieczenia nieobejmujące podpaleń są nielegalne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. podpalać, palić

rzecz. podpalaczka ż, palaczka ż, palnik mrz, podpalacz, zapalenie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) arson
• duński: (1.1) brandstiftelse w
• hindi: (1.1) आगज़नी ż (āgazanī)
• hiszpański: (1.1) incendio provocado m
• niemiecki: (1.1) Brandstiftung ż
• nowogrecki: (1.1) εμπρησμός m
• rosyjski: (1.1) поджог m

źródła: