piorun (język polski) edytuj

 
piorun (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpʲjɔrũn], AS[pʹi ̯orũn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) meteorol. wyładowanie elektryczne między dwiema chmurami lub między chmurą a ziemią; zob. też piorun w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Piorunowi często towarzyszy błyskawica i grzmot.
(1.1) Piorun może wywołać pożar.
składnia:
kolokacje:
(1.1) burza z piorunami • piorun kulisty
synonimy:
(1.1) grom, ogień niebieski; gw. (Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk i Zaolzie) pierón
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) błyskawica, grzmot
wyrazy pokrewne:
rzecz. piorunian mrz
przym. piorunowy, pioruński, piorunujący
przysł. piorunem, pioruńsko
związki frazeologiczne:
do stu piorunówciskać piorunami
etymologia:
prasł. *perunъbłyskawica
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: