pięterko

pięterko (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjɛ̃nˈtɛrkɔ], AS: [pʹi ̯ẽnterko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od piętro; nadbudowa, zwykle o mniejszej powierzchni niż kondygnacja poniżej

(1.2) przen. miejsce intymnych spotkań

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięterko	pięterka
dopełniacz	pięterka	pięterek
celownik	pięterku	pięterkom
biernik	pięterko	pięterka
narzędnik	pięterkiem	pięterkami
miejscownik	pięterku	pięterkach
wołacz	pięterko	pięterka

przykłady:

(1.1) Wyremontowaliśmy sobie pięterko u rodziców i mamy własny kąt.

(1.2) Asi i Bartkowi udzielił się romantyczny nastrój i poszli na pięterko.

składnia:

kolokacje:

(1.2) pójść / iść na pięterko

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piętro n, piętrowiec mrz, piętrówka ż, piętrus mrz

przym. piętrowy

przysł. piętrowo

czas. piętrzyć (się)

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: piętro

źródła: