perfekcjonista

perfekcjonista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɛrfɛkʦ̑ʲjɔ̇̃ˈɲista], AS: [perfekcʹi ̯o̊̃ńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek dążący do doskonałości

(1.2) filoz. zwolennik perfekcjonizmu w etyce

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	perfekcjonista	perfekcjoniści
dopełniacz	perfekcjonisty	perfekcjonistów
celownik	perfekcjoniście	perfekcjonistom
biernik	perfekcjonistę	perfekcjonistów
narzędnik	perfekcjonistą	perfekcjonistami
miejscownik	perfekcjoniście	perfekcjonistach
wołacz	perfekcjonisto	perfekcjoniści

przykłady:

(1.1) Marek jest w każdym calu perfekcjonistą – zanim się za coś zabierze, najpierw czyta stosy literatury fachowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być w czymś perfekcjonistą

synonimy:

(1.1) cyzelator

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. perfekcja ż, perfekcjonizm m

forma żeńska perfekcjonistka ż

czas. perfekcjonować ndk.

przym. perfekcyjny

przysł. perfekcyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. perfekcja

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) perfectionist
• białoruski: (1.1) перфекцыяніст m, pot. акуратыст m; (1.2) перфекцыяніст m
• francuski: (1.1) perfectionniste
• hiszpański: (1.1) perfeccionista m
• niemiecki: (1.1) Perfektionist m
• rosyjski: (1.1) перфекционист m; (1.2) перфекционист m
• ukraiński: (1.1) перфекціоніст m; (1.2) перфекціоніст m
• włoski: (1.1) perfezionista m

źródła: