perfekcjonizm (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˌpɛrfɛkˈt͡sʲjɔ̇̃ɲism̥], AS: [perfekcʹi ̯o̊̃ńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.podw. art.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) dążenie do doskonałości
(1.2) filoz. doktryna etyczna, która za najwyższą wartość uznaje doskonałość osobistą
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jan postępuje według perfekcjonizmu.
(1.1) Perfekcjonizm na pierwszym miejscu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. perfekcjonista m, perfekcja ż
czas. perfekcjonować
przym. perfekcjonistyczny
przysł. perfekt
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. perfekcja
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „zmie” wymawia się alternatywnie jako „zmie” albo „źmie”.