płodność (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˈpwɔdnɔɕt͡ɕ], AS[pu̯odność]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. naturalna zdolność do posiadania potomstwa, zdolność do zajścia w ciążę
(1.2) dawanie obfitych plonów
(1.3) przen. tworzenie wielu dzieł
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Poetka nigdy nie zaszła w ciążę, nie widziała siebie w roli matki. Biologiczną płodność przeciwstawiała płodności twórczej, którą o wiele bardziej ceniła[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozrodczość
antonimy:
(1.1) niepłodność, bezpłodność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płód n, płodzenie n, spłodzenie n, ubezpłodnienie n
czas. płodzić ndk., spłodzić dk., zapładniać ndk.
przym. płodny, płodowy
przysł. płodnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sylwia Stolarczyk, Ogród polskiej Safony: O symbolice roślin w poezji Marii Pawlikowskiej, 2014, ISBN 978-83-7859-274-7, str. 43