zapładniać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[zaˈpwadʲɲäʨ̑], AS[zapu̯adʹńäć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zapłodnić)

(1.1) powodować wniknięcie plemnika do komórki jajowej i utworzenie zarodka
(1.2) dawać natchnienie, inspirować
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) W tej zagrodzie byk zapładniał krowy sprowadzane z okolicznych wiosek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pokrywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zapłodnienie n, zapładnianie n, płodność ż, rozpłodnik m, płodzenie n
czas. zapłodnić dk., płodzić ndk.
przym. zapłodniony, płodny
przysł. płodnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. płód
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: