pędzelek

pędzelek (język polski)

pędzle i pędzelki (1.2)

pędzelki (1.3) na uszach rysia

wymowa:

IPA: [pɛ̃nˈd͡zɛlɛk], AS: [pẽnʒelek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: pędzel

(1.2) mały pędzel

(1.3) zool. zakończenie uszu niektórych zwierząt w formie kępki włosów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pędzelek	pędzelki
dopełniacz	pędzelka	pędzelków
celownik	pędzelkowi	pędzelkom
biernik	pędzelek	pędzelki
narzędnik	pędzelkiem	pędzelkami
miejscownik	pędzelku	pędzelkach
wołacz	pędzelku	pędzelki

przykłady:

(1.2) A gdy służąca uciekła, jej pani rzuciła się gorączkowo do swej tualety i otworzywszy parę słoików za pomocą pędzelka umalowała sobie twarz na różowy kolor.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pędzel m

czas. pędzlować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pędzel

• angielski: (1.3) tuft of hair
• białoruski: (1.1) пэндзлік m; (1.2) пэндзлік m
• niemiecki: (1.3) Haarbüschel n
• rosyjski: (1.2) кисточка ż
• ukraiński: (1.2) пензлик m

źródła: