służąca

służąca (język polski)

służąca (1.1)

wymowa:

IPA: [swuˈʒɔ̃nʦ̑a], AS: [su̯užõnca], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) osoba, która komuś służy, zajmuje się czyimś domem za wynagrodzenie; zob. też służąca w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) ims. przymiotnikowy czynny od: służyć

odmiana:

(1.1) (2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	służąca	służące
dopełniacz	służącej	służących
celownik	służącej	służącym
biernik	służącą	służące
narzędnik	służącą	służącymi
miejscownik	służącej	służących
wołacz	służąca	służące

przykłady:

(1.1) Służąca dała znać, że gromada robotników przyszła i koniecznie ją chce widzieć.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być służącą • pracować jako służąca

synonimy:

(1.1) służka, pomoc domowa, posługaczka, służebnica

antonimy:

(1.1) pani

hiperonimy:

(1.1) pracownica

hiponimy:

(1.1) pokojówka, gosposia, sprzątaczka, niania, mamka, garderobiana, praczka, kawiarka, guwernantka, kucharka

holonimy:

(1.1) służba

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sługa m, służka ż, służalec m, służba ż, służalstwo n, służenie n, posłużenie n, posługiwanie n, usługiwanie n, usłużenie n, służalczość ż, służebność ż, wysługiwanie n, wysłużenie n, wysługa ż, odsługiwanie n, odsłużenie n, służebnica ż, służebnik m, usługa ż, Służewiec m, Służów m, Służew m, służbista m, służbistka ż, obsługa ż, służalec m

forma męska służący m

czas. służyć ndk., posłużyć dk., posługiwać ndk., usługiwać ndk., usłużyć dk., wysługiwać się ndk., wysłużyć się dk., odsługiwać ndk., odsłużyć dk.

przym. służalczy, usłużny, służebny, usługowy, służbowy

przysł. służalczo, usłużnie, służebnie, usługowo, służbowo

związki frazeologiczne:

robić za służącą

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) servant, maid
• bułgarski: (1.1) слугиня ż
• duński: (1.1) tjenestepige w
• esperanto: (1.1) servistino
• francuski: (1.1) bonne ż, servante ż
• hiszpański: (1.1) criada ż, sirvienta ż, chacha ż
• jidysz: (1.1) מויד ż (mojd)
• kaszubski: (1.1) dzéwka ż
• niemiecki: (1.1) Dienstmädchen n, Dienerin ż
• nowogrecki: (1.1) υπηρέτρια ż
• rosyjski: (1.1) служанка ż, горничная ż
• sanskryt: (1.1) सेविका ż
• słowacki: (1.1) slúžka
• szwedzki: (1.1) tjänarinna w, piga w, tjänsteflicka w
• ukraiński: (1.1) служниця ż
• węgierski: (1.1) cseléd
• wilamowski: (1.1) dinstmuöt ż, dinstmuøt ż, dinstmiöed ż

źródła: