półtorak

półtorak (język polski)

półtorak (1.1)

półtorak (1.2)

półtorak (1.3)

wymowa:

IPA: [puwˈtɔrak], AS: [puu̯torak]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. miód pitny powstały z fermentacji brzeczki, w której stosunek objętości miodu do wody wynosi 1:1/2

(1.2) hist. numizm. srebrna moneta o wartości półtora grosza bita w XVII-wiecznej Rzeczypospolitej Obojga Narodów; zob. też półtorak (moneta) w Wikipedii

(1.3) pot. miecz półtoraręczny

(1.4) gw. dom półtorapiętrowy

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	półtorak	półtoraki
dopełniacz	półtoraka	półtoraków
celownik	półtorakowi	półtorakom
biernik	półtorak	półtoraki
narzędnik	półtorakiem	półtorakami
miejscownik	półtoraku	półtorakach
wołacz	półtoraku	półtoraki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. półtoraczek m

licz. półtora, półtorej

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. półtora + -ak

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Napoje

(1.1) zobacz też: półtorak • dwójniak • trójniak • czwórniak

tłumaczenia:

• wilamowski: (1.1) pułtorok m

źródła: