ottomański

ottomański (język polski)

grobowiec ottomański (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daw. turecki z epoki Imperium Otomańskiego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ottomański		ottomańska	ottomańskie	ottomańscy	ottomańskie
dopełniacz	ottomańskiego		ottomańskiej	ottomańskiego	ottomańskich
celownik	ottomańskiemu		ottomańskiej	ottomańskiemu	ottomańskim
biernik	ottomańskiego	ottomański	ottomańską	ottomańskie	ottomańskich	ottomańskie
narzędnik	ottomańskim		ottomańską	ottomańskim	ottomańskimi
miejscownik	ottomańskim		ottomańskiej	ottomańskim	ottomańskich
wołacz	ottomański		ottomańska	ottomańskie	ottomańscy	ottomańskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Na sąsiedniej ulicy znajdowała się siedziba ottomańskiego konsulatu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) osmański

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab. عثمان

uwagi:

(1.1) inna pisownia otomański

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: osmański

• angielski: (1.1) Ottoman
• włoski: (1.1) ottomano

źródła: