grobowiec (język polski) edytuj

 
grobowiec (1.1)
 
grobowiec (1.1)
wymowa:
IPA[ɡrɔˈbɔvʲjɛʦ̑], AS[grobovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) okazała budowla lub wydzielone, zazwyczaj ozdobione, miejsce w innej budowli, gdzie pochowany jest zmarły; zob. też grobowiec w Wikipedii
(1.2) gw. muz. fortepian[1]
(1.3) gw. przestępcza piwnica[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Był to grobowiec bardzo prosty i ubogi, ale takiego kształtu i w taki sposób przyozdobiony, że aby móc podobny mu zobaczyć, trzeba by cofnąć się wstecz o kilka wieków.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. grobowisko
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) grób
hiponimy:
(1.1) cenotaf, konfesja, krypta, kurhan, mastaba, mauzoleum, panteon, piramida, sarkofag, tumba[3]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grób m, grobowisko n
zdrobn. grobowczyk m
przym. grobowy, grobowcowy, pogrobowy
przysł. grobowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. grób • urna • katakumba • sarkofag
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: fortepian
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: piwnica
źródła:
  1. 1,0 1,1 Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 91.
  2. E. Orzeszkowa: Nad Niemnem
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.