turecki
turecki (język polski)Edytuj
turecka (1.1) flaga
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp.
- (1.2) odnoszący się do grupy ludów zamieszkujących tereny od Syberii po Europę Wschodnią (m.in. Rosję, Kazachstan, Uzbekistan, Kirgizję, Turkmenię, Azerbejdżan, Turcję), dotyczący ich kultur, dziejów, języków itp.; zob. też ludy tureckie w Wikipedii
- (1.3) dotyczący Turku, związany z Turkiem (miastem)[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik turecki turecka tureckie tureccy tureckie dopełniacz tureckiego tureckiej tureckiego tureckich celownik tureckiemu tureckiej tureckiemu tureckim biernik tureckiego turecki turecką tureckie tureckich tureckie narzędnik tureckim turecką tureckim tureckimi miejscownik tureckim tureckiej tureckim tureckich wołacz turecki turecka tureckie tureccy tureckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lira turecka • kawa po turecku • naród / alfabet turecki • gołąbek turecki • chomik turecki • Turecka Republika Cypru Północnego
- (1.2) języki tureckie • turecka rodzina językowa • ludy tureckie
- (1.3) powiat turecki
- antonimy:
- (1.1) antyturecki
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Turcja ż, Turek mos/mrz, Turczynka ż, turecczyzna ż, tureckość ż, turcyzm mrz
- przym. turkijski
- związki frazeologiczne:
- siedzieć jak na tureckim kazaniu • siedzieć po turecku • goły jak święty turecki
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Turkish; (1.2) Turkic; (2.1) Turkish, the Turkish language
- arabski: (1.1) تركي
- baskijski: (1.1) turkiar; (2.1) turkiera
- białoruski: (1.1) турэцкі; (2.1) турэцкая ż
- czeski: (1.1) turecký; (2.1) turečtina ż
- duński: (1.1) tyrkisk; (2.1) tyrkisk n
- esperanto: (1.1) turka
- fiński: (1.1) turkkilainen; (2.1) turkki
- francuski: (1.1) turc
- hiszpański: (1.1) turco
- islandzki: (1.1) tyrkneskur
- japoński: (1.1) トルコの (toruko no), トルコ人の (トルコじんの, torukojin no), トルコ語の (トルコごの, torukogo no); (1.2) チュルクの (churuku no), チュルク語の (チュルクごの, churukugo no); (2.1) トルコ語 (トルコご, torukogo)
- jidysz: (1.1) טערקיש (terkisz); (1.2) טורקיש (turkisz); (2.1) טערקיש n (terkisz)
- kataloński: (1.1) turc
- koreański: (2.1) 터키어
- litewski: (1.1) turkiškas
- łotewski: (1.1) turku, turcisks; (2.1) turku valoda ż
- niemiecki: (1.1) türkisch; (2.1) Türkisch n
- nowogrecki: (1.1) τουρκικός, τούρκικος; (2.1) τουρκικά n lm, τούρκικα n lm
- perski: (1.1) ترکی
- portugalski: (1.1) turco
- rosyjski: (1.1) турецкий; (1.2) тюркский; (2.1) турецкий m
- słowacki: (1.1) turecký; (2.1) turečtina ż
- szwedzki: (1.1) turkisk; (2.1) turkiska w
- turecki: (1.1) Türk; (2.1) Türkçe
- ukraiński: (1.1) турецький; (1.2) тюркський; (2.1) турецька ż
- wilamowski: (1.1) tjyḱkiš, tjykiś
- włoski: (1.1) turco; (2.1) turco m
- źródła:
- ↑ Porada „przymiotnik od Turek” w: Poradnia językowa PWN.