Podobna pisownia Podobna pisownia: Ort ort. ôrt ört
ort (1.1) gdański
wymowa:
IPA: [ɔrt], AS: [ort]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. numizm. srebrny pieniądz europejski będący w obiegu w XVI-XVIII wieku[1]; zob. też ort (moneta) w Wikipedii
(1.2) górn. typ poziomego chodnika w górnictwie[1]; zob. też ort (wyrobisko) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Słowo ort w języku staroniemieckim na obszarach Nadrenii, północnych Niemiec i Skandynawii oznaczało czwartą część jakiejś całości, a w obiegu pieniężnym ćwierć talara[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ćwierćtalar
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) moneta, srebrnik
(1.2) chodnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Ortstaler[3]
uwagi:
tłumaczenia:
  • niemiecki: (1.1) Ort
źródła:
  1. 1 2 Słownik wyrazów obcych PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1991, s. 621.
  2. Henryk Cywiński, Dziesięć wieków pieniądza polskiego, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1987, s. 95.
  3. Marian Kowalski, Vademecum kolekcjonera monet i banknotów, Wydawnictwo Ossolineum, Wrocław 1988, s. 102.
wymowa:
[o:r_t] [or_t:]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) miejscowość[1]
(1.2) okolica[1]
(1.3) miejsce[1]
(1.4) pozycja (np. geograficzna)[1]
(1.5) górn. wyrobisko[1]
odmiana:
(1) lp en ort, orten; lm orter, orterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) trakt, omnejd
(1.3) plats, ställe
(1.4) position
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) by, köping, stad
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe ortnamn, ortbrytning, ortdrivare, ortlinjebadort, bestämmelseort, dagort, födelseort, förort, tillflyktsort, turistort, tätort, vistelseort
fraza przysłówkowa på ort och ställe
etymologia:
uwagi:
(1.5) por. schakt
nie mylić z: örtziele
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 Svensk ordbok, hasło "ort"