trakt
trakt (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trakt trakty dopełniacz traktu traktów celownik traktowi traktom biernik trakt trakty narzędnik traktem traktami miejscownik trakcie traktach wołacz trakcie trakty
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- w trakcie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
trakt (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) traktować; układać się, pertraktować
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. trakti, mistrakti
- rzecz. traktaĵo, traktilo, datumtraktado, datumtraktilo, antaŭtraktado, antaŭtraktilo, posttraktado, posttraktilo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
trakt (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en trakt, trakten, trakter, trakterna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 497.