nieprzytomny

nieprzytomny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛpʃɨˈtɔ̃mnɨ], AS: [ńepšytõmny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który stracił przytomność, świadomość

(1.2) przen. oszołomiony, nie myślący racjonalnie, trzeźwo

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nieprzytomny		nieprzytomna	nieprzytomne	nieprzytomni	nieprzytomne
dopełniacz	nieprzytomnego		nieprzytomnej	nieprzytomnego	nieprzytomnych
celownik	nieprzytomnemu		nieprzytomnej	nieprzytomnemu	nieprzytomnym
biernik	nieprzytomnego	nieprzytomny	nieprzytomną	nieprzytomne	nieprzytomnych	nieprzytomne
narzędnik	nieprzytomnym		nieprzytomną	nieprzytomnym	nieprzytomnymi
miejscownik	nieprzytomnym		nieprzytomnej	nieprzytomnym	nieprzytomnych
wołacz	nieprzytomny		nieprzytomna	nieprzytomne	nieprzytomni	nieprzytomne

przykłady:

(1.1) Jaskier, rzucając niespokojne spojrzenia na Zerrikanki, czujnie krążące po pobojowisku, cucił wciąż nieprzytomnego Dorregaraya.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) odurzony

antonimy:

(1) przytomny

(1.2) trzeźwy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieprzytomność ż

przysł. nieprzytomnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) senseless, unconscious
• francuski: (1.1) sans connaissance
• hiszpański: (1.1) inconsciente, desmayado; (1.2) alocado, insensato, extraviado
• jidysz: (1.1) פֿאַרחלשט (farchlszt)
• niemiecki: (1.1) bewusstlos, ohnmächtig, besinnungslos, nicht gewahr
• nowogrecki: (1.1) λιπόθυμος, αναίσθητος
• słowacki: (1.1) bezvedomý
• szwedzki: (1.1) medvetslös
• węgierski: (1.1) eszméletlen, öntudatlan
• włoski: (1.1) incosciente, privo di sensi; (1.2) assente, distratto, ubriaco

źródła: