przytomność (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pʃɨˈtɔ̃mnɔɕt͡ɕ], AS[pšytõmność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan pełnej świadomości
(1.2) zdolność do racjonalnego myślenia, rozsądna ocena sytuacji
(1.3) st.pol. obecność[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Podczas całego zabiegu pacjent zachowywał przytomność i słyszał lekarzy.
(1.2) Przytomnościoto czego ci brakuje, kiedy zaczynasz zadawać się z kobietami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) utrata przytomności
synonimy:
(1.1) czujność
antonimy:
(1.1) nieprzytomność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. przytomny
przysł. przytomnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: obecność
źródła:
  1. Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, WSiP, Warszawa 1984, s. 277