nienormalność

nienormalność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odchylenie od normy

(1.2) pot. przejawianie cech typowych dla zaburzeń psychicznych

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) anomalia, anormalność, dziwactwo, nieprawidłowość, obcość, odchylenie, patologia, zakłócenie

(1.2) dewiacyjność, obłąkanie, psychoza, szajba

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nienormalny mos

przym. nienormalny

przysł. nienormalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abnormality, strangeness; (1.2) craziness
• bułgarski: (1.1) ненормалност ż
• hiszpański: (1.1) anomalía ż, anormalidad ż, rareza ż
• kaszubski: (1.1) anormalnosc ż; (1.2) naczidłosc ż
• kataloński: (1.1) anormalitat ż
• niemiecki: (1.1) Abnormität ż, Anomalie ż

źródła: