obcość

obcość (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: ob•cość

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co obce

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obcość	obcości
dopełniacz	obcości	obcości
celownik	obcości	obcościom
biernik	obcość	obcości
narzędnik	obcością	obcościami
miejscownik	obcości	obcościach
wołacz	obcości	obcości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odmienność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obczyzna ż, obcowanie n, wyobcowanie n, wyobcowywanie n, obcy mos, obca ż

czas. obcować ndk., wyobcować dk., wyobcowywać ndk.

przym. obcy, wyobcowany

przysł. obco

tem. słow. obco-

przyim. wobec

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: